नाही

काळोख असा वाकुन पडलाय

रात्र चिंब-चिंब रडत आहे

मी नाही उचलणार तुला

बिलगू देणार नाही

माझा पान्हा मी साठवत आहे

तुझ्या संगोपणाला नाहीये 

तुझ्या फाटक्या कंठानी 

रडत बस

मी पाऊल टाकलाय बाहेर

या क्षितिजातुन

दिवस कसा अनेकरंगी येतोय

मोरपिसासारखा 

कुरवाळतोय, ओठांना माझ्या

हे असे मला गुदगुल्या होतात

विसरले होते 

-

चांदणी गिरिजा

ऑक्टोबर ६, २३

छायाचित्र: अंजना सी.