Roots

Wednesday, February 1, 2017

The Song of Fatigue

ये माघारी गं फुलणारी
घेऊन गोष्टींची उशी
यथार्ताशी करूनही लग्न
झाले मी अनवाणी
तुझ्या पांघरुणाचा अंधार आण
तुझा घाम, काखेचा वास आण
शिशिरात कात माझी फाटली
तुझ्या ऊबीचा विणकाम आण

- चा.गि.
25-12-16

तुटक्यात बोलणे - 2

She felt like men's cologne, the one that was popular in the 90s, what was it called - Brut! - alluring, yet with a rough, hard lingering aftertaste on nostrils. Yes, she even sounded - her feeling - like "Brut."

अर्ध चंद्र

स्तब्ध कळ्यांचा तो चंद्र
उगवलाय दूर आकाशात
त्याची अर्धता, पुसटशी
पूर्णतेच्या रेखिवपणाशी घेणं-न-देणं असलेली
कंपार्टमेंटच्या लायटी डाव्या डोळ्याला बोचतांनाही
खिडकीचा वारा उजव्या कानाशी वाद घालतानाही
त्याची मंद शांतता माझ्यातही शिरते
स्मर्नोफ वोडका सारखं
हळू हळू छातीत पसरते
माझ्या स्पंदनांनामधे आजून अंतर आणते
एके दिवशी हा अंतर इतकं लांबावणार
कि श्वास ही स्तब्ध होतील
तेव्हा पर्यंतची ही उघड चळवळ
हे शरीर
हा मेंदू
हे आयुष्य
तरंगांचा
कोटी रंगांचा
धडपड कशाची, कशाला?
नसण्याच्या, असण्याच्या भ्रांतीचा?
आहे, आहे, काहीच नाही
अगदीच काहीच नाही
न राहणार
काहीच
अगदी काहीच नाही
तो चंद्र कदाचित उरणार
कदाचित तो ही विरघळून जाणार
मात्र तो तृप्त आहे
परिपक्व
परिपूर्ण
आणि मीही.
:)

- चा.गि.
06-01-17

(वर्षाची पहिली कविता/First Poem of the Year 😊)

टिमटिम लडकी

एक टिमटिम तिनका
आँखों में मेरी, तुम्हारी...
मेरी रेंगती,मिटती, बनती इमारत में
एक यह भी जुडा तिनका
झगमगता, सुनहरा, मीठा
दो पल गुजारे मैने बचपन के
तुम्हारे मासुमियात के साथ
दो पल झिझोरकर देखा
मेरी दबी, छुपी ममता को
सोचती हूँ आँखों में तुम्हारी
हसी इतनी विरल क्यों हैं
तुम्हारी भेद्यता को देखकर
अजीबसा दर्द होता हैं
हलकासा, मीठासा
फिर उसे भूल भी जाती हूँ
अपनी रेंगने, मिटने, बनने में खो जाती हूँ
और फिर कोई दिन तुम्हे
फिर देखती हूँ
छोटी बातों पे तुम्हारा हसना, शरमाना देखती हूँ
और छोटे छोटे, तिनकोवाले लड्डू
मेरी आँखों में भी फूटते हैं!

- चा.गि.
27-12-17