Roots
Friday, December 4, 2020
तंटा
Tuesday, November 24, 2020
बेचैनी
Sunday, October 18, 2020
bobbing
Friday, September 18, 2020
Touch
Don’t say you touch my skin
My skin is not mine
It is my mind’s
A mind that thinks
A mind that feels
Thinks so much that it explodes
Feels so much that it melts
Tell me now
Now, do you want to touch me?
And if we had to, now
If we did,
How would it be,
If we made love?
Saturday, August 15, 2020
Discordance
Strum again that tune
The despicable tune of melancholy
The synchronicity is beautiful
Like the mewling of a goatling
Or the meowing of a kitten
That reaches the tender pockets of your bossom
You want to pick up that thing,
Stroke away its distress
That tune reaches a pocket in your head too
The pocket of flowiness
You want to pick up a paintbrush
And action that tune into colours
That thing here is me
That tune is me
The listener too is me
Only a larger pocket in my head speaks up
It says,
"Shut up, shut up, you ... thing.
Get up, get up
And go about your day."
I get up, get up
Sighing
I put the water to brew for the tea
I pull loose my pony-tail
I tie the rubber-band around the throat chords
Silence.
Work.
Adulthood.
- 07-10-18
Tuesday, August 4, 2020
चित्र
मला तुझ्यात काय आवडलं?
तसे काहीच नाही.
वर-वरचं हसून बोलायला शिकलेय मी
माझ्यातलं माझेपण लपवायला शिकलेय मी
मी तुझं कौतुक केला असेन तर
त्यावर जाऊ नकोस
पण एक चित्र डोळ्यांवर ठसून आहे
निरोप घेऊन मी वळत असतांना
तुझ्या सावलीचा एक भाग दिसत होता
तू दोन क्षण थांबला होतास तिथे
त्या थांबण्यात ओढ न्हवती
काळजी होती
"ही जात आहे का व्यवस्थित?"
मऊपण होतं त्या सावलीच्या तुकड्यात
बाकी तुझ्या वर-वरच्या रेषांशी
माझं इतकं घेणं-देणं नाहीये
कळलं का आता
काय आवडलं ते?
-चा.गि.
13-10-18
I don't Wanna Write
"Are you afraid?"
"..."
"Of what?"
"..."
"It is okay to express; it is good"
"!!!"
"It is okay to be vulnerable; it is good"
"_"
"No, don't look down at those scars.
It is okay to have them; it is good"
"_#$_"
"Don't curse me silently"
":):)"
"Now you smile!"
"The world is noise.
Sometimes, it is okay to be silent; it is good."
- 18-01-19
मंटो
दोस्तों ने कहा, मैं पागल हूँ
घरवालों ने इसके सबूत इखट्ठा किये
मेरा तो खुदसे भरोसा उठ गया
मैक्रोफोने को पकड़े थरथरा रही थी मैं आज
गले से आवाज रोंदी सी आ रही थी
वह शायद सीने से रोना ही निकल रहा था
भाषण के लब्ज़ों में
लोगों को बुरा लगा
भाषण के बाद पीठ थप-थपाये, प्रोत्साहित कर रहे थे
शाम को तुझसे मिली
लैपटॉप के परदेह पर तू हिल रहा था, और जी मैं रही थी
अच्छा लगा
खुदसे मिलकर
मेरी मेरे पागलपन से पूरी पहचान हो गयी
मुझे समझ आया
जैसे माइग्रेन-वाले इंसान को रोशनी सहन नहीं होती
मैं उन्हें सहन नहीं होती
उनके माइग्रेन-भरे सरों में
मैं एक अपवाद हूँ
बीमार तो वो हैं मंटो
पागल तो वो हैं!
- चाँदनी गिरिजा
२८-०१-१९
Monday, July 27, 2020
Unbecoming
Sunday, March 8, 2020
निनाद
आत आवाज होतंय
माझी मांजरं माझ्याशी बोलतात
तसलं काहीतरी
शब्द नेमके कळत नाहीये
पण स्वर कळत आहे
त्रस्त
त्रस्त
कोणालातरी सांगायला हवंय
पण सांगण्यासाठी शब्द कोठे माझ्यापाशी?
रौद्र स्वरात आवाज करू?
त्यांनातरी काय कळणार?
त्यांना ऐकायचं तरी असेल का?
नको
नकोना
झाडाच्या एकांतात का त्याची पानं पडतात?
हिवाळा नसतो, वारा नसतो
तरी त्याची पानं पडतात
त्यानेच पाडली असावीत,
नाही का?
झाड रडत ही न्हवता ना
पानांनी मग घेतलं असावा
झाडाचा निनाद त्यांच्या अंगात
म्हणून स्वतःहून फाडून घेतलं असावा
त्याच्या फांदीवरून
त्याच्या अंगावरून
स्वतःला
पानांना दुखलं असेल का?
आणि
ज्या मातीवर ती पानं पडली
त्या मातीने तरी ऐकलं असेल का?!
-
Little Fever
It's huge for a 5 PM-Ghatkopar
A Karjat local can suprise you this way
It is consistently crowded :)
Ah, the consistensies of life!
The crowd is a creature
Irritable and heckling
Pitted deep
Like a silly, child-abused ragdoll
Pitted deep in the belly of this creature
I pause and look at myself
My ghost climbs up the railing
And lies peacefully on it
Unhindered by lady bags
I look down at myself
I look up at myself
Our eyes meet
And I realise
I am bored
Bored by disappointments
The dailiness of disappointments
The consistency :)
Life is hard, life is a battle
I accept
But each day, to swallow
That life is pedestrian too?!
Is caste the issue?
Gender?
Religion, identity?
Is poverty the issue?!
When I grew the eyes to see
It used to shock me
But when shocks are daily
Shocks become numb
Shocks become 'reality of life'
You learn 'acceptance'
You chug 'on' with it
Like a silly, child-abused rag doll
You sway sideways
You sway back-and-forth
You match pace with the violent rhythm
The violent rhythm the world teaches you
'Is life'
I blink at myself
I blink back
I look down and sigh
The belly of creature rumbles in angry tones
This creature
This, this, this creature
Would prefer to keep its ugliness
Would prefer to fest in it
It would prefer its pettiness
Its passive-aggressiveness
To harbour and cultivate its hurt
And to hurt and multiply the hurt
This, this, this creature
Would prefer anything but healing
I sigh again, and look up
My railing ghost is sleepy
She yawns at me,
Bored.
-
31-01-20