एकांत

दरवळणारा गुलमोहराचा फूल बोलला-

"का तिथेच थांबलीस?

पाखरूबाई, ये ना जवळ

तुझ्या रंगांनी मला स्पर्श कर ना

तुझा जांभळा माझ्या पिवळ्यात मिसळू दे ना!"

फुलपाखरू म्हणाली,

"नाय राव, माझा इस्वास नाय तुझ्यावर

ह्यावर्षीला पिवळा, पुढच्याला लाल असशील नाय तू?

ग्वाड ग्वाड बोलून फसवून घेशील

माझं मग व्हायचं काय?"

फूल लबाड न्हवताच 

पण भूतकाळातली फसवणुकीची दोरी 

आजही फुलपाखरूच्या मानेवर 

गुंतून होती 

लांबशी दोरी, बर्याच गाठी 

फुलपाखरू कशी सुटेन?

आज फूल एकटाच राहिला 

फुलपाखरूही एकटीच 

तो जुणा अपराध मात्र 

काळाच्या ऍक्सिस वर 

लांबावत लांबावत चाललाय. 

-

चांदणी गिरीजा 

एप्रिल ०५, २०२१  

Day 05 of 30 | 30 Poems in 30 Days | National Poetry Writing Month #napowrimo #napowrimottt2021